και ακούνε το τοπίο να βουλιάζει στον ήλιο.
Με άλλα λόγια
επειδή είμαι γυάλινος
και φαίνεσαι μέσα μου κάμπια
που ετοιμάζεται να γίνει ψυχή και να φύγει.
Ακόμη γιατί δεν ξέρω καμιά προσευχή
για να τα εμποδίσω όλα αυτά
και ο έξω κόσμος είναι μια υγρασία
που σου τρώει τα κόκαλα.
Γι' αυτό δεν βλέπω τίποτα.
Μόνο ξεδιπλώνω τον ουρανό
και φεύγω
συνέχεια φεύγω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου