ΓΕΝΕΣΗ (Αργύρης Χιόνης)

Εν αρχή ήν τό σκότος.

Ύστερα ήρθες εσύ

καί φύτεψες κατάστηθα στή νύχτα

μιάν αχτίδα.

Καί εγένετο φώς,

ημέρα πρώτη.

Ήτανε τότε πού γεννήθηκε

η όρασή μου

καί γνώρισα τά χέρια σου

καί χάρηκα

γιατί ταιριάζανε

τά δάχτυλά σου στά πλευρά μου.