Είχες χαθεί από μέρες. Ούτε ένα μήνυμα στον τηλεφωνητή ούτε κάποιο σημείωμα κάτω από την πόρτα. Κατέβηκα στο λιμάνι και έψαχνα για την άγονη γραμμή. AGAPITOS LINES, με τις βρόμικες τουαλέτες και τα χυδαία φαγητά. Περίμενα πως κάπου εδώ θα σε έβρισκα. Ανέβαινα και κατέβαινα σκάλες. Γύριζα στα σαλόνια και τις κουπαστές. Τίποτα. Και φτάναμε στα λιμάνια μέσα στη νύχτα. Χάζευα τα φώτα. Ξαναφεύγαμε. Και σε ξανάψαχνα. Μου πήρε πολύ καιρό να καταλάβω. Δεν ταξίδευα. Βούλιαζα.
λόγια που χαράξαμε στα θρανία και μουτζουρώσαμε στα μυαλά μας. σπόροι που πέσανε μέσα μας και φυτρώσανε τραγούδια με ρίζες γερές (χαρισμένα σε όσους ανοίξαν λίγο την καρδιά τους)...
Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2015
AGAPITOS LINES (Περικλής Κοροβέσης)
Είχες χαθεί από μέρες. Ούτε ένα μήνυμα στον τηλεφωνητή ούτε κάποιο σημείωμα κάτω από την πόρτα. Κατέβηκα στο λιμάνι και έψαχνα για την άγονη γραμμή. AGAPITOS LINES, με τις βρόμικες τουαλέτες και τα χυδαία φαγητά. Περίμενα πως κάπου εδώ θα σε έβρισκα. Ανέβαινα και κατέβαινα σκάλες. Γύριζα στα σαλόνια και τις κουπαστές. Τίποτα. Και φτάναμε στα λιμάνια μέσα στη νύχτα. Χάζευα τα φώτα. Ξαναφεύγαμε. Και σε ξανάψαχνα. Μου πήρε πολύ καιρό να καταλάβω. Δεν ταξίδευα. Βούλιαζα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου