ENCORE, ENCORE (Χάρης Βλαβιανός)

 ...lasciando dui

Vigili amanti soli

LODOVICO ARIOSTO, Elegia VI

Η νύχτα δεν γνωρίζει τίποτα από τα μυστικά της νύχτας.

Μόνο οι δυό μας μπορούμε να ονομάσουμε
ό,τι πολύτιμο κρύβει ο καθένας στη σιωπή του.

Μόνο οι δυό μας είμαστε ένα.
Όχι εσύ και η νύχτα,
όχι η νύχτα και εγώ,
αλλά εσύ και εγώ,
αφού η νύχτα δεν είναι παρά τυχαίο σκηνικό,
το φως που επιλέξαμε
για να παραμείνουμε πιστοί
στη μοναξιά μας,
στον απόλυτο έρωτα μας

- αγάπη μου.

HOTEL INSOMNIA (Χάρης Βλαβιανός)

It is... easy to be certain. One has only to be sufficiently vague.

C.S. PIERCE, Collected Papers

νύχτα
με την πανσέληνο των αντιφάσεων
να λάμπει στον θόλο του μυαλού σου

σκέφτεσαι ν' αλλάξεις ρόλο
να βγάλεις επιτέλους το προσωπείο της οδύνης

εχθές
γοητευμένος από τις δυνατότητες των αισθημάτων σου έγραφες:

μόνο η αγάπη ως πάθος έχει νόημα .
καθε βαθύ πνεύμα χρειάζεται μια μάσκα
- έτσι προστάζει η λεπτότητα της ντροπής του

σήμερα
κάτω απ' αυτόν τον προβλέψιμο ουρανό
θέλεις να φαντάζεσαι
πως η λεωφόρος που απλώνεται στα πόδια σου
καταλήγει κάπου
- σε μια τελική διευθέτηση του ζητήματος
μια σύνοψη που θα σου επιτρέψει να σταθείς έκθαμβος
μπροστά στην προσχεδιασμένη εξέλιξη της ιστορίας

της ιστορίας σου

στα δραματικά επεισόδια της οποίας
ζητάς ν'αναγνωρίσεις το νεύμα της κατάφασης
τη βεβαιότητα της ανταμοιβής

το φως είναι εκτυφλωτικό
"το φως είναι πάντα εκτυφλωτικό"

είναι όμως αργά
για φυλλομετρήματα της στιγμής   (η ζωή δεν είναι επιχείρημα)

κανείς δεν έχει πια όρεξη για διάβασμα
ούτε και εσύ  (ας μιλήσουν τα κείμενα)
που, εξαντλημένος από τις συγκινήσεις
των τελευταίων ωρών,
σηκώνεις το ακουστικό

"ένα διπλό espresso"

(όπως πάντα
το καλύτερο υπνωτικό)

Σονέτο 81ο (Pablo Neruda)

Πια είσαι δικιά μου. Γείρε πλάι μου με τ'όνειρο σου.
Δουλειές, αγάπη, πόνος, ώρα να κοιμηθούνε.
Γυρίζ' η νύχτα απάνω στις άφανές της ρόδες
κι είσαι αγνή στο πλευρό μου σαν άμπρα κοιμισμένη.

Καμιά άλλη δε θα κοιμηθεί με τα όνειρά μου, αγάπη.
Θα πλέεις, θα πλέουμε αντάμα μες στα νερά του χρόνου.
Καμιά δε θ' αρμενίσει στον ίσκιο πια μαζί μου,
μόνο εσύ πανταζώντανη, πάντα ήλιος και φεγγάρι.

Πια τα χέρια σου ανοίξαν τις ντελικάτες χούφτες
κι αφήσανε να πέσουν νωθρά, τυχαία σημάδια,
τα δυο μάτια σου κλείσαν σα δυο φτερούγες γκρίζες,

ενώ εγώ πάω με το νερό που σέρνεις και με σέρνει .
νύχτα, κόσμος αέρας τη μοίρα τους τυλίγουν,
και δίχως σου δεν είμαι άλλο πια απ' τ' ονειρό σου.

μετάφραση-Ηλίας Ματθαίου

Σονέτο 25ο (Pablo Neruda)

Πριν σε γνωρίσω τίποτα δεν ήταν
δικό μου: όλο βωλόδερνα στους δρόμους:
τίποτα αξία κι όνομα δεν είχε:
έλπιζε ο κόσμος μόνο στον αέρα.

Είχα γνωρίσει σταχτερά σαλόνια,
τούνελ κατοικημένα απ'το φεγγάρι,
στέγαστρα άπονα που αποχαιρετιόνταν,
ερωτήσεις που επέμεναν στην άμμο.

Βουβά ήταν όλα, πεθαμένα κι άδεια,
πεσμένα, ξεπεσμένα κι αφημένα,
ήταν αναλλοτρίωτα όλα ξένα,

όλα ήταν κανενός κι όλα των άλλων,
ώσπου η φτώχεια σου κι ώσπου η ομορφιά σου
γέμισαν το φθινόπωρο με δώρα.

μετάφραση-Ηλίας Ματθαίου

somersault (I Got You On Tape)

and i never drank alcohol and i never got high
it was the end of a hundred years that took me by surprise
what i thought to be dangerous, on the verge of a smile
turning out to be nothing more than hiss and overdrive


and there is nothing or noone more powerful
and the light that shines upon you says the same
when i wake up i’m doing a somersault
for the ones who never dared to speak my name


i am shy and mysterious when i say my goodbyes
when i part with the ones i’ve come to love throughout my life
when the times are miracelous, when i stop to think twice
when i sleep in the bushes next to where the treasure lies


with a devil in the words that you speak to me
when there’s nothing left and we are at the end
in the heavens you laugh at me secretly
where it echoes over and over again


and there is nothing or noone more powerful
and the light that shines upon you says the same
when i wake up i’m doing a somersault
for the ones who never dared to speak my name