η βία του βίου - 87 (ΤΣΙΜΑΡΑΣ ΤΖΑΝΑΤΟΣ)

Αγαπητό σύννεφο,
θα σε παρακαλούσα μην ξανάρθεις

πάνω από το σπίτι μου.

Αρκετές βροχές σου άντεξα,

αρκετό ήλιο μού στέρησες.

Μετακόμισα εξαιτίας σου πολλάκις.

Άλλαξα σπίτια, πόλεις, χώρες, εαυτούς.

Κατέφυγα στη θάλασσα

αλλά κι εκεί συνομώτησες

και έγινες καταιγίδα μου.

Επειδή δεν πνίγηκα

δεν σημαίνει πως έζησα κιόλας.

Σεβάσου το ελάχιστο που πια έχω.

Δικαιούμαι μια μέρα ανέφελης λευκότητας

αν και ξέρω πως συνταγματικά

δεν προβλέπεται, για κανέναν.