ΠΡΟΣΩΠΟ ΒΟΥΒΟ (Αργύρης Χιόνης)

Στήν άκρη τών χειλιών σου
κρέμεται τό φώς·
στά βάθη τών ματιών σου
κατοικεί
η μουσική τού λόγου.
Άν μέ κοιτάξεις
θά 'ναι σάν νά μού μιλάς·
άν μέ φιλήσεις
θά 'ναι σάν νά μέ φωτίζεις.

Bring Me the Disco King (David Bowie)

You promised me the ending would be clear

You'd let me know when the time was now

Don't let me know when you're opening the door

Stab me in the dark, let me disappear

Memories that flutter like bats out of Hell

Stab you from the city spires

Life wasn't worth the balance

Or the crumpled paper it was written on

Don't let me know we're invisible

Don't let me know we're invisible

Hot cash days that you trailed around

Cold, cold nights under chrome and glass

Led me down a river of perfumed limbs

Sent me to the streets with the good time girl

Don't let me know we're invisible

Don't let me know we're invisible

We could dance, dance, dance through the fire

Dance, dance, dance through the fire

Feed me no lies

I don't know about you, I don't know about you

Breathe through the years

I don't know about you, I don't know about you

Bring me the Disco King

I don't know about you, I don't know about you

Dead or alive

Bring me the Disco King, bring me the Disco King

Bring me the Disco King, bring me the Disco King

Spin-offs with those who slept like corpses

Damp morning rays in the stiff bad clubs

Killing time in the '70s

Smelling of love through the moist winds

Don't let me know when you're opening the door

Close me in the dark, let me disappear

Soon there'll be nothing left of me

Nothing left to release

Dance, dance, dance through the fire

Dance, dance, dance through the fire

Feed me no lies

I don't know about you, I don't know about you

Breathe through the years

I don't know about you, I don't know about you

Bring me the Disco King

I don't know about you, I don't know about you

Dead or alive

Bring me the Disco King, bring me the Disco King

Bring me the Disco King, bring me the Disco King

Bring me the Disco King, bring me the Disco King

Bring me the Disco King, bring me the Disco King

ΜΑΚΡΙΑ (Χρίστος Λάσκαρης)

Καί έτσι βρέθηκα σ' αυτή τήν πόλη:
μακριά απ' ό,τι αγάπησα,
μακριά απ' ό,τι γύρεψα,
μακριά -
σέ πολυκατοικίες μέσα.
Η μέρα είναι δύσκολη εδώ,
κι η νύχτα πάντα μιά ποινή
καθώς στο μαξιλάρι σου θυμάσαι.
Όσο γιά τήν αυγή
ανύπαρκτη.

Αδιάβροχα (Θάνος Ανεστόπουλος)

Εξαρτιέται

από το νερό.

Και είναι βροχή

ή

δάκρυα

οι εξαρτήσεις του.

Ένας ατέλειωτος

-η ζωή του-

Κατακλυσμός.

Με τα ποιήματα του

τρομαγμένα.

Μα δίχως να το γνωρίζει

αδιάβροχα

no help for that (Charles Bukowski)

there is a place in the heart that
will never be filled

a space

and even during the
best moments
and
the greatest
times

we will know it

we will know it
more than
ever

there is a place in the heart that
will never be filled

and

we will wait
and
wait

in that

space.

ΓΕΝΕΣΗ (Αργύρης Χιόνης)

Εν αρχή ήν τό σκότος.

Ύστερα ήρθες εσύ

καί φύτεψες κατάστηθα στή νύχτα

μιάν αχτίδα.

Καί εγένετο φώς,

ημέρα πρώτη.

Ήτανε τότε πού γεννήθηκε

η όρασή μου

καί γνώρισα τά χέρια σου

καί χάρηκα

γιατί ταιριάζανε

τά δάχτυλά σου στά πλευρά μου.

ΚΡΥΟ (γιώργος δομιανός)

αχ τόσος κόσμος ομιλιτικός

και ήσουν μόνος

μόνος

γαμημένα μόνος

και οι στιγμές

που σκεφτόμασταν

ο ένας

τον άλλον

ούτε το ίδιο χρώμα είχαν

ούτε τα ίδια γραμμάρια

μια επιστολή

που ξεκινά συγκροτημένα

και καταλήγει

σε γράμματα/μουντζούρες

ένα κουτί κόκαλα

πασαλειμμένα με μοναξιά

είμαστε

εμείς

πατέρα.

Το ξύλινο παλτό - 4 (Κατερίνα Γώγου)

Καμιά φορά τύχαινε - τώρα πάνε κι αυτά

έβλεπα καί κάνα όνειρο - πώς ερχόσουνα λέει

τήν κοπάναγες απ' τή μάντρα

κι έλεγες άντε ρέ Κατερίνα άντε καί μάς ρημάξανε

ό,τι έγινε έγινε σήκωσε τό κεφάλι

ύστερα μπερδευόσουνα μέ τόν πατέρα μου

μετά μπερδευόντουσαν κάτι άγρια χόρτα

καί μιά μπουλντόζα πού 'ριχνε τά παράνομα

κοίτα νά δείς...

καί τ' όνειρο είχε κι αυτό κακό τέλος

σκέψου τώρα στή ζωή πάς λάκισες καί σύ

κι έκατσα κι είδα όλες τίς ελληνικές ταινίες

πού παίζουνε τήν Κυριακή

καί μένα ρημαγμένη αλλά ζόρικη

νά πέφτω μ' ακρίβεια στίς ρόδες τού φορτηγού

πάλι καί πάλι καί πάλι καί πάλι.

μια σπηλιά να χωράω - σελ. 12 (Χαρά Αηδόνη)

θεέ
κοιμήσου, ξεκουράσου
και μην ξαναξυπνήσεις

έχω ανάγκη να πιστέψω

σε κάτι άλλο

η βία του βίου - 68 (ΤΣΙΜΑΡΑΣ ΤΖΑΝΑΤΟΣ)

Αντέχω.
Γενικά έχω αντοχές.
Εξασκήθηκα.

Κουβάλησα βουνά που άλλοι τα θεωρούσαν

    πετρούλες.

Μετέφερα χαλίκια που πλάκωναν τη ζωή σαν

    κοτρόνες.

Πήγα εκεί που άλλοι δεν πήγαιναν.

Αντί γι' αυτούς πήγα.

Άντεξα να περιμένω.

Και κυρίως άντεξα

να μην περιμένω.

Τίποτα.

Αβίωτη η βία του βίου.

No Pressure Over Cappuccino (Alanis Morissette)

And you're like a 90's Jesus

And you revel in your psychosis

How dare you?

And you sample concepts like hors d'oeuvres

And you eat their questions for dessert

Is it just me or is it hot in here?

And you're like a 90's Kennedy

And you're really a million years old

You can't fool me

They'll throw opinions like rocks in riots

And they'll stumble around like hypocrites

Is it just me or is it dark in here?

Well, you may never be or have a husband

You may never have or hold a child

You will learn to lose everything

We are temporary arrangements

And you're like a 90's Noah

And they laughed at you as you packed all of your things

And they wonder why you're frustrated

And they wonder why you're so angry

And is it just me or are you fed up?

And may god bless you in your travels

In your conquests and queries

Ενηλικίωση (Θάνος Ανεστόπουλος)

Απουσία φωνής

τις σιωπές ξεχωρίζω

τις χορδές προστατεύω

τις γδαρμένες μου λέξεις

σε αεράκι ανεμίζω στην ηχώ τους λυγίζω

ψιθυρίζουν στο αυτί

οι χαμένες μου λέξεις

απουσία φωνής

αλλαγή εποχής

όνειρα στη φορμόλη

η ασπρόμαυρη πόλη

ανασαίνει με δόσεις

οι μονότονες μέρες

στη ψυχή μου τρυπώνουν

οι χαμένες μου λέξεις

ψιθυρίζουν στο αυτί

αλλαγή εποχής

ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΔΕ ΒΓΑΙΝΕΙ (Χρίστος Λάσκαρης)

Τραγούδι δέ βγαίνει.
Χαϊδεύεις τά πλήκτρα κι αναδύεται
μιά παγερή σιωπή,
κάτι σάν άδειο.

Αναρωτιέσαι τί απέγινε

τόση μουσική·

πού πνίγηκε τόσος έρωτας.

ΕΝΑ ΔΕΛΤΑ ΑΠΟΣΤΑΣΗ (γιώργος δομιανός)

πως θα 'θελα
να ξέρναγες φωνήεντα

στο στόμα μου

ενώ

θα σε περιτριγύριζα

με όλα μου

τα μέλη

σε αμόκ

Το οπτικό νεύρο (Γιάννης Κοντός)

Επειδή τα μάτια βλέπουν τη μουσική

και ακούνε το τοπίο να βουλιάζει στον ήλιο.

Με άλλα λόγια

επειδή είμαι γυάλινος

και φαίνεσαι μέσα μου κάμπια

που ετοιμάζεται να γίνει ψυχή και να φύγει.

Ακόμη γιατί δεν ξέρω καμιά προσευχή

για να τα εμποδίσω όλα αυτά

και ο έξω κόσμος είναι μια υγρασία

που σου τρώει τα κόκαλα.

Γι' αυτό δεν βλέπω τίποτα.

Μόνο ξεδιπλώνω τον ουρανό

και φεύγω

συνέχεια φεύγω.

μια σπηλιά να χωράω - σελ. 14 (Χαρά Αηδόνη)

αν ερωτευόμουν
το βουνό
ίσως τολμούσα
να χαθώ στο δάσος της νύχτας

με τα χέρια λυτά

και τα μάτια νυκτόβια

χωρίς δεύτερες σκέψεις να ψάξω

σαν αρπακτικό

το δέος

κι όχι σαν υπαλληλάκος της καθημερινότητας